- سه شنبه ۳۰ شهریور ۹۵
- ۲۰:۲۳
خب الان میتونم خوشال باشم که تختمو دارم و اون بالا مختص خودمه:)
و اصلا به این فک نکنم که فردا که برم باز وسایلام کف اتاقه.
درستش میکنم:) به شرط نگاه خدا
ولی در کل نمیدونم چرا دلم میگیره شبایی که فرداش میخوام برم:|
میدونم که مقاومم،میدونم که همه اتفاقای زندگیم،همه غم هاش هرچند شاید کوچیک،همه کمبوداش پای خودمه،به دوش خودمه،خیالی نیس،ما خوشیم:)
یه خوبی ای که دارم اینه که همیشه و در هر شرایطی میتونم منتظر یه اتفاق خارق العاده ی معحزه وار باشم:)
- ۱۹۰
