روزانه نویسی های جوجه پزشکِ خوابگاهی

هنوز که هنوزه تهوع صبح گاهی دارم:/

تا الان که بخش اعصاب بودیم و اتندا دیر میومدن تا شروع رسمی راند من دل و رودم به یه ثبات نسبی میرسید اما از این به بعد که راس هفت و نیم باید سر کلاس مورنینگ باشم خدا به داد برسه.

هر شب دعا میکنم صبح امونم بده ولی نمیده.

دکتر گفته علتش کیسته و دارو هاتو بخوری اون رفع شه تهوع هم خوب میشه.فقط لحظه شماری میکنم برای صبح های بدون تهوع:|

بدشانسی هم درست افتاده وسط تایم کاری ،تعطیلات بود غمم نبود که.