روزانه نویسی های جوجه پزشکِ خوابگاهی

فردا میرم خوابگاه و پس فردا به طور رسمی درس و بیمارستان شروع میشه با بخش عفونی:)
چیزی که بده اون حجم زیاد دروس عمومیه ینی هر چی درس عمومی داشتیم برای دوره استاژری همه رو این ترم برداشتیم.رسما آسفالت میشیم:/

خیلی دوس دارم شیوه زندگیمو عوض کنم و مثلا شادتر باشم اما یه جوری شخصیتم تثبیت شدس،تکون نمیخورم.

من خیلیییی کم حرفم،چجوری و از کجا کلی حرف قشنگ قشنگ پیدا میکنین برای هم صحبتی با فرد کناریتون!
فالواقع کم حرفیم حل شه یه بخش عظیمی از مشکلاتم و تنهاییم حل میشه.
از بس به صورت ناخودآگاه در تلاشم کسی ازم ناراحت نشه،تو کارای کسی دخالت نکنم یا یه وقت حرفی نزنم که برگرده بگه به تو چه..همه اینها باعث میشه تقریبا نصف زندگیم رو در حالت سایلنت باشم.

حرف آخرم اینکه هنوز خبر از نمره ارولوژی ندارم.نیوفتم صلوات:)

آهان..راستی..عیدتونم مبارک.هیچ میدونستین منم سیدم؟! :)))))