روزانه نویسی های جوجه پزشکِ خوابگاهی

فقط اونجا که عادل فردوسی پور داشت توضیحات سانسور رو میداد و میگف: یکی دو تای اولو نشون ندادن بعد دیدن اینا به ردیف واستادن رئیس جمهورم دقیقا وسط واستاده،نمیشه،بعد دیگه همه رو نشون دادن.اونم دست میداد و بغل میکرد.همه هم دیدن هیچ اتفاقی هم نیوفتاد.تشکر میکنیم از پوشش خوب صدا سیما.

.

یه جوری میگه همه دیدن انگار صحنه خاک بر سری دیدیم ،بنده خدا بوسم نمیکرد فقط بغل بود.

ولی خب عادل طرف ماست چون تاکید کرد که هیچ اتفاقی نیوفتاد :)))

.

تو برنامه هام هس که جام جهانی بعدی رو برم قطر.چهار سال دیگه ماها ینی دانشجوهای فلک زده ی کنونی خوابگاه نشین که آه در بساط نداریم،دکاتیری هستیم که طرحمون رو هم گذروندیم و پولدار به حساب میام.حداقل در حد یه سفر به قطر پول داریم فلذا..برنامه خیلیامون واسه چهار سال دیگه همینه.

امروز حین دیدن بازی که جمع بودیم تو اتاق تی وی،داشتم میگفتم بچه ها قطر هر طرفو نیگا کنین یکی از خودمونو قراره ببینین.

نهایتا قرار شد یه هواپیمای اختصاصی بگیریم واسه خودمون یا اگر پایه ی خوش گذرونی بیشتر بودیم با اتوبوس بریم :)) میدونین،روحمون فقیره،با اتوبوس بیشتر خوش میگذرونه تا هواپیما.

.

هیچی دیگه..امروزمونم با فوتبال گذشت و از درس عقب افتادیم.

یه جوری بعد بیمارستان خوابیده بودم تو گویی مرده بودم.ساعت سه خوابیدم که چهارونیم بیدار شم.یک آن بیدار شدم دیدم هفت و نیمه و نمیدونستم کدوم هفت و نیم! آیا شب خوابیدم و هفت و نیم صبحه؟ آیا ظهر خوابیدم و هفت و نیم عصره؟ خلاصه وضی بود