روزانه نویسی های جوجه پزشکِ خوابگاهی

سه ساعت تمام امتحان دادیم و این در حالیه که امتحانای ما نیم ساعته س همیشه.
عالی نبود ولی خوب بود.
تموم شد.هووووفففف
میدونی بدیش چیه؟ اینکه عین پاندول هی بین دو شهر در رفتامدم ینی برنامه ها رو یه طور نچیدن که یه بارکی آدم کاراشو بکنه و تمام.
امروز امتحان پایان بخش دادیم.بعد چهارم انتخاب واحده.دانشکده ی ما انتخاب واحد اکسترنیش حضوریه بقیه دانشکده ها رو نمیدونم.چهارم واسه انتخاب واحد باید هلک هلک برم ارومیه ،یه امتحانم هفدهم دارم و بیستم هم شروع ترم جدید.
ینی رسما نمیشه یه برنامه ی مسافرت اساسی چید.
بگذریم..
گاهی آدما حواسشون نیس که همونقد که صدای بلند تلویزیون اتوبوس میتونه آزار دهنده باشه ،تمام دو ساعت با صدای بلند تلفنی حرف زدن هم میتونه آزار دهنده باشه.
خانومه از صدای تلویزین شاکی بود و من کلافه بودم از بس پشت تلفن جیغ جیغ کرد و سعید اینکارو کن سعید اونکارو کن گف.
جای سعید من میخواستم کلمو بکوبم به شیشه اتوبوس :|
کوبیدم؟ نه،اعتراضم نکردم داشتم فیلممو میدیدم در هیاهوی صدای اون ،اما اوشون با لحن بسیار بدی به راننده اعتراض کرد بابت تلویزیون .