روزانه نویسی های جوجه پزشکِ خوابگاهی

یک هفته ست بخشمون آف شده که بشینیم با فراغ بال درس بخونیم برا امتحان پایان بخش زنان.

یک هفته ست دارم بین مباحث زنان که بودند چه دم دستگاه هایی داشتند کاربردشان چه بود و وقتی خراب میشدند چکار مبکردند » غلت میزنم.( گیومه ی اول جمله رو نزدم گشادی نمیزاره برگردم گیومه بزنم ولی جمله به این طول و طویلی مینوسم.خدایا بیا منو بخور)

خلاصه..یک هفته ست جز ددی،مامی،آجی و دادی کسی رو ندیدم و صوبت نکردم با کسی.

با سیری آهسته و پیشرونده دارم به سمت فسردگی پیش میرم که خب البته ان شالا باری تعالی پس فردا برم بیمارستان و امتحان بدم این فاز افسردگی تموم میشه و شیدا میشم .

شما خوبین؟