روزانه نویسی های جوجه پزشکِ خوابگاهی

انگار که آدم هر چی بیشتر درگیر زندگی میشه هر چی بیشتر دست و پا میزنه بیشتر گم میشه.
بعد که راهشو گم کرد برای پیدا کردنش کلی بی راهه میره بعد هی دورتر و دورتر میشه
خوبه که وسط زندگیامون یهو میخوریم به این شبای ولادت.انگار که یه چراغ روشن میشه
.
.
چیزه
میگم
الان من بگم
@sukuteporhayahu
چن وقتیه رو ۳۲ قفل کرده
شما چی میگین؟
میگین غمت نباشه الان میبریمش بالا
یا میگین برو کنار بزا باد بیاد؟
راستی..
گفتم که اونجا رود عسل و نهر روان و اینا داره؟عسلاشم طبیعیه اااا :)
دیگه خلاصه

وقتی دارم خوشبختیامو لیست میکنم حتما تو شماره های حدود پنج و شیش ذکر میکنم که..

چن وقت به وبلاگ سر نزنم وقتی اومدم با کامنتای محبت آمیز مواجه شم:)

مرسی عسدین.

سال نوتون پر از دل خوش