روزانه نویسی های جوجه پزشکِ خوابگاهی

یه ساعت،همش یه ساعت میرم بیرون طوری خسته میشم که احساس میکنم الان که جونم درآد..

بعد دکتر که میرم میگه هیچیت نیس از منم سالمتری:/

واقعا غمگینم از این وضعیت.

حتی میترسم بزارم برم خوابگاه..اینجا دلم گرمه دو نفر هس هوامو دارن..

حتی یه وقتایی فک میکنم توان اینو خواهم داشت که تو بیمارستان سرپا بمونم و مریض ببینم؟!

دکترا که میگن سالمی خدایا خودت یه کاری کن.توان رفتم رو بهم برگردون.ببخش اگر ناسپاسی کردم:(